اتفاق، تعاون و اصلاح؛ میراث فیضانی
۲۸ قوس سال روان نشستی با حضور اندیشمندان، علما، روحانیون و استادان دانشگاه‌ها به خاطر یاد بود، از علامه فیصانی دانشمند بزرگ کشور، برگزار گردید.
شهید عطاءالله فیضانی فرزند خیر محمد کاکر متولد ۱۲ حمل ۱۳۰۲خورشیدی، در شهر هرات می‌باشد. فیضتی در سال ۱۳۱۱ خورشیدی وارد مکتب شد و در سال ۱۳۱۸ شامل دارالمعلمین پغمان گردید، نامبرده در سال ۱۳۲۰ از دارالمعلمین فارغ گردید. بعد از فراغت به حیث معلم در ولایت هرات مقرر، و مدت هشت سال در معارف ولایت هرات خدمت کرد.
خلیل‌الله ناصری مدیر کمیته فرهنگی علامه فیضانی ضمن وصف از شخصیت مرحوم در مورد اثر های موثر از جناب عطاالله فیضانی و ایشان را به عنوان یک الگو برای نسل امروز معرفی نمود.
دکتور نور الله کوثر عضو اکادمی علوم افغانستان با حضور در این برنامه چنین گفت: “مکتب علامه فیضانی در طول ۴۹ سال اخیر از جمله نایاب ترین مکتب‌ها بوده است”.
- مولانا فیضانی علاوه بر فعالیت در معارف و تدریس علوم دینی، چون کتاب و کتابخانه را در رشد فکری جوانان مؤثر می‌دانست بناء برای اولین بار کتابخانه یی را در دروازه ی جنوبی دانشگاه کابل پایه گذاری نمود.
بیش‌ترین آثار علامه فیضانی در محوریت خدا شناسی، کفرستیزی و ضدیت با سکولاریزم و اسارت می‌چرخد.
وی در تجمع علمای افغانستان علیه حکومت وقت در سال ۱۳۴۹ در مسجد پل خشتی نقش اساسی داشت و به همین دلیل در طول دوران حکومت ظاهرشاه هفت بارها محبوس شد.
مامبرده بعد از فعالیت‌ها و مبارزات حق طلبانه بر ضد استبداد داخلی و استعمار خارجی این مرد نامدار با دوتن از شاگردانش (حاجی محمد سائق از پنجوائی کندهار و انجنیر نور الدین جاهد از سر روضۀ ولایت پکتیکا) در زمان حکومت داودخان به اتهام کودتا علیه حکومت، محکوم به حبس ابد شدند و در زمان رهبران حزب دموکراتیک خلق، بدون محاکمه به شهادت رسیدند.
