با فرارسیدن زمستان در افغانستان، همیشه و خصوصا در ولایات دور دست این کشور، مردم با مشکلات متعددی مواجه می شوند، راه های مواصلاتی مسدود می گرد، مردم در نقاط دور دست افغانستان با کمبود مواد خوراکی مواجه شده، سردی هوا و نبود مواد سوختی و سایر مشقت های که در زمستان برای مردم افغانستان به وجود می آید، اما خبر ناگوار این است، که امسال تا اینجای زمستان که هنوز نیمی از آن را سپری نکرده ایم، 70 نفر از مردم افغانستان به دلیل سردی هوا و مسدود بودن راه های مواصلاتی در کشور جان های شیرین شان را از دست داده اند، در کنار این 70 هزار مواشی که چشم امید بسیاری از خانواده ها بودند، به دلیل سردی هوا از بین رفته اند.
حکومت افغانستان به تمامی ادارات دستور داده است، تا به دلیل سردی بیش از حد هوای امسال کمک های اضطراری در همه ی نقاط افغانستان افزایش یابد، همچنان حکومت از جامعه ی جهانی نیز در خواست کرده که به دلیل فرارسیدن زمستان و مشکلات مردم به حمایت های خویش از مردم افغانستان ادامه دهند و چه بساء کمک های بیشتری را برای مردم افغانستان ارسال نمیاند.
این در حالی است که کمیسیون حقوق بشر جهانی پیشنهاد کرده است، تا تیم کرکیت افغانستان به دلیل ممنوعیت تحصیل و کار زنان از شرکت در مسابقات جهانی این رشته محروم شود، با این حال اولیه ترین حق انسانی تمامی بشر در همه¬ی نقاط جهان، زندگی کردن است، که این مسئله بدون در نظر داشت، هیچ عاملی اولین و بارزترین حق انسان ها به شمار می رود، آنچه در اعلامیه جهانی حقوق بشر نشر شده است، زندگی برابر برای همه ی انسان ها باید بدون هیچ قید و بندی وجود داشته باشد.
با این وجود؛ تمامی سازمان های بین المللی نظاره گر مرگ مردم افغانستان است، و کمیسیون حقوق بشر جهانی که اولین شعار آن برابری برای تمامی مردم جهان است، به آله ی دستی برای کشورهای قدرتمند مبدل شده است، و با مرگ مردم افغانستان هیچ صدایی از خود بیرون نمی دهد، چرا چون زنان افغانستان از کار و تحصیل منع شده اند، ولی از شورای جهانی کرکیت می توانند، درخواست محروم شدن تیم کرکیت افغانستان را نمایند.
سازمان های جهانی باید بدانند، که زندگی مردم افغانستان به عنوان یک انسان ارزش دارد، و هیچ کسی نمی تواند با زندگی مردم ویا هر انسان بازی نماید، اگر این سازمان ها مشکلی با دولت افغانستان دارند، به جای این که بالای مردم افغانستان فشار وارد نمایند، می توانند، این مشکلات را از راه های دیپلوماتیک حل نمایند، اما این که کمک های جهانی را قطع نمایند، دیگر نمی توان، نام کمیسیون حقوق بشر جهانی و یا سازمان ملل متحد نام این سازمان ها را ماند، بیشتر به آله ی فشاری از طرف کشورهای قدرت مند جهانی برای زیر فشار قرار دادن مردم ضعیف در جهان عمل می کنند.
