در حالی‌که جمهوری اسلامی ایران به‌تازگی از شهامت و مقاومت در برابر تجاوزات اسرائیل تجلیل می‌کند، واقعیت تلخ دیگری در سایه این افتخارات جریان دارد؛ واقعیتی که به سرنوشت افغان‌های مهاجر در این کشور گره خورده‌است.
روز یک‌شنبه، ۱۰ سرطان، مراسم یادبودی در سفارت جمهوری اسلامی ایران در کابل برای افغان‌هایی برگزار شد که در جنگ اخیر ایران و اسرائیل جان باخته‌اند. اما تصاویر بیشتر از شهدای ایرانی بچشم میخورد در این مراسم، الحاج ابوذر صارم سرپلی، رییس عمومی نهاد رسانه‌ای افغانستان و رییس فدراسیون نهادهای ژورنالیستان ورسانهای کشور، با غلام‌رضا نجاریان، معاون سفارت ایران، درباره‌ی ابعاد این تنش نظامی و بازتاب آن بر مهاجران افغان گفت‌وگو داشت.
آقای سرپلی در آغاز سخنان خود با ستایش از ایستادگی ایران در برابر اسرائیل، آن را نشانه‌ی قوت و اتحاد جهان اسلام در برابر متجاوزین خواند و گفت: «ایران توانست چهره‌ی قدرت‌مند جهان اسلام را بار دیگر احیا کند. جنایت‌های اسرائیل در فلسطین، لبنان، یمن و اکنون ایران، نیازمند چنین مقاومت‌هایی بود.»
اما هم‌زمان با ستایش از این شجاعت، سرپلی با جدیت تمام به نکته‌ی حساسی اشاره کرد: وضعیت افغان‌های مهاجر پس از پایان تنش، به‌جای بهبود، به شدت رو به وخامت رفته‌است.
به گفته‌ی او، پس از آتش‌بس، موج تازه‌ای از بازداشت و اخراج افغانان آغاز شده‌است. ده‌ها افغان به اتهام همکاری با موساد در بازداشت به‌سر می‌برند؛ در حالی‌که اطلاعات موجود نشان می‌دهد بسیاری از آنها بدون آگاهی از ماهیت کار، در دام شبکه‌های سازمان‌یافته گرفتار شده‌اند. آنچه آشکار است جاسوسان اصلی موسات از ایرانیان حتی در مقام های بلندپایه دولتی وظیفه داشتند که خوشبختانه تعدادی از آنها دستگیر ومجارات هم شدند بدون شک تعداد از افغانان نیز تحت نظر جاسوسان اصلی فعالیت داشتند و بنزد ما جاسوسان موسات از هر کشوریکه باشند دشمنان اسلام وجزایشان مرگ است و جاسوس موسات نه ایرانی است ونه افغانی فقط دشمن است و جزایش مرگ.
سرپلی تأکید کرد: «اگر هم در میان افغانان، عده‌ای فریب خورده‌اند، نباید فراموش کرد که عمده‌ی این قربانیان پیشتر در خط مقدم مبارزه با داعش در کنار فرماندهان ایرانی بودند. همان جوان‌هایی که در سوریه و عراق، زیر پرچم فرمانده شهید، سردار قاسم سلیمانی جنگیدند و شهید شدند. هنوز آمار دقیقی از شمار شهدا و مفقودان آن جبهات در دست نیست و کسی دنبال این حقیقت نرفته تابحال.»
او با صراحت افزود: «وعده‌هایی که به خانواده‌های شهدای افغان داده شده بود، هرگز عملی نشد؛ برعکس، آنان امروز در بدترین شرایط به‌سر می‌برند. کودکان‌شان در خیابان‌ها متکدی شده‌اند و زنان جوان‌شان، بی‌پناه، طعمه‌ی دفاتر صیغه و روحانیون سودجو شده‌اند.»
مستنداتی که سکوت را می‌شکند
مرکز رسانه‌ای افغانستان با همکاری بیش از ده آژانس خبری و چندین مرکز فرهنگی از ایران و افغانستان، مجموعه‌ی مستندات تصویری از این بی‌عدالتی‌ها تهیه کرده‌اند. این مستندات، به‌زودی منتشر خواهد شد و قبل از آن، اطلاعات تهیه‌کنندگان محفوظ است تا از پیش واکنش احتمالی دستگاه‌های حساس جلوگیری شود.
انتظار می‌رود این اسناد، پرده از چهره‌ی پنهان رفتار جمهوری اسلامی با مهاجران افغان بردارد؛ مهاجرانی که با خون خود، امنیت مرزهای ایران را تضمین کرده‌اند، اما امروز بدون جرم، قربانی موج اخراج و تحقیر می‌شوند.
سرپلی در این دیدار، با اشاره به آغاز ماه محرم، از مسئولان ایرانی خواست که در این ایام مقدس، روند اخراج مهاجران را متوقف کنند. او گفت: «ما نمی‌خواهیم کودکان افغان، مثل علی‌اصغر، تشنه و گرسنه، از کشور اسلامی ایران رانده شوند. ما نمی‌خواهیم مادران افغان، در مرزها با کودکان‌شان وداع کنند و در سوگ عزیزان‌شان، به افغانستان بازگردند.»
وی هشدار داد که ادامه‌ی چنین اقدامات غیرانسانی، ثواب و مشروعیت مقاومت ایران را در جنگ اخیر، زیر سؤال خواهد برد و آن را به گناهی نابخشودنی در برابر مردم مظلوم افغانستان تبدیل می‌کند.
در این گفت‌وگو، مشکلات متعدد مهاجران نیز مطرح شد. از جمله اخذ نشدن پول پیش‌پرداخت خانه‌ها از سوی مالکان ایرانی، و رفتار غیرمنطقی پلیس مهاجرت که بدون هیچ مهلتی خانواده‌ها را مجبور به ترک خاک ایران می‌کند. همچنان رفتار نادرست پولیست باکسانیکه ویزه دارند ویزه را سفارت ایران درافغانستان داده دربدل قیمت گزاف توسط کمیشنکاران شان اما همان ویزه هارا پولیست ایران پارچه پارچه کرده باپاسپورت و تذکره افغانان در هرکدام آیت های قرآن نوشته است ولی پاره کرده زیرپا میکنند معلوم نیست عقده پولیس ایران است ویا میخواهند منبع درآمد ویزه را در سفارت بالا ببرند اینگونه نیست که سفارت از برخورد سربازان ایران بیخبرباشد ویا آنها از فعال بودن سفارت شان بیخبر باشند پس حقیقت چیست؟
هم‌چنین به وضعیت غیرانسانی اردوگاه‌های پناهندگان در تهران و مشهد اشاره شد؛ جایی که در گرمای طاقت‌فرسا، کودکان و زنان، بدون امکانات اولیه، روزگار می‌گذرانند.
در پاسخ، غلام‌رضا نجاریان، معاون سفارت ایران، از همکاری رسانه‌های افغانستان در پوشش جنگ اخیر قدردانی کرد و گفت که سفارت ایران مشکلات مهاجران را در دستور کار قرار داده‌است. او افزود که شخص سفیر ایران نیز قصد دارد به مرز افغانستان سفر کند تا اوضاع را از نزدیک بررسی کند.
گرچه این وعده‌ها امیدوارکننده به‌نظر می‌رسد، اما تا زمان اجرا، تنها یک دلگرمی زبانی باقی خواهد ماند.
ما دیگر از در برادری وارد نمی‌شویم.
ما برادری را دیدیم،
وقتی فرزندان‌مان را به جنگ فرستادیم،
وقتی به وعده‌ها دل بستیم،
وقتی خون دادیم… و اکنون که به دنبال خانه‌مان، پول‌مان، آب‌مان و کرامت‌مان هستیم،
در به رویمان بسته‌است.
اگر برادری چنین است، پس دشمنی چه خواهد بود؟
با احترام
مرکزقزلباشان کشور درکابل و مرکز رسانه یی افغانستان
