با افزایش بی‌سابقه بهای کرایه خانه‌ها در کابل، بسیاری از خانواده‌های کرایه‌نشین روزهای سختی را سپری می‌کنند. برگشت گسترده مهاجرین از ایران باعث بالا رفتن تقاضا برای مسکن شده و مالکان خانه‌ها با افزایش چند برابری کرایه‌ها، زندگی را برای مستأجران دشوارتر کرده‌اند.
قطب‌الدین، یکی از باشندگان خیرخانه کابل، از وضعیت سخت خود چنین می‌گوید: «قبلاً کرایه خانه‌ام هشت هزار افغانی بود، حالا صاحبخانه آن را به سیزده هزار افغانی رسانده و تهدید کرده که اگر قبول نکنم، باید خانه را ترک کنم.» او با نگرانی می‌افزاید که پیدا کردن خانه‌ای با قیمت مناسب تقریباً غیرممکن شده و روزهاست همراه خانواده‌اش در گرمای طاقت‌فرسا به دنبال سرپناهی ارزان می‌گردد اما تاکنون بی‌نتیجه بوده است.
افزایش چشمگیر بهای کرایه فقط به یک یا دو منطقه محدود نمی‌شود؛ در بخش‌های مختلف شهر، نرخ کرایه‌ها به شدت بالا رفته و حتی در برخی مناطق دو برابر شده است. بسیاری از خانواده‌ها که پیش‌تر با پرداخت پنج تا هفت هزار افغانی می‌توانستند خانه‌ای کوچک اجاره کنند، اکنون ناچارند بیش از ده تا پانزده هزار افغانی بپردازند. این وضعیت زندگی شمار زیادی از کارگران، بازنشسته‌ها و خانواده‌های کم‌درآمد را به مرز نابودی کشانده است.
برخی مستأجران می‌گویند که برای پرداخت کرایه مجبور شده‌اند وسایل خانه را بفروشند در حالی که بهای غذا، لباس و دیگر کالاهای ضروری نیز در حال افزایش است، بالا رفتن کرایه خانه‌ها فشار مضاعفی بر دوش مردم گذاشته است. بسیاری از مستأجران می‌ترسند که هر لحظه از خانه‌های‌شان بیرون انداخته شوند و به خیابان‌ها پناه ببرند.
شهروندان کابل از حکومت و شهرداری می‌خواهند که به این وضعیت پایان دهند و با ایجاد نظارت و وضع مقررات مشخص، جلو افزایش خودسرانه کرایه‌ها را بگیرند. آنان تأکید می‌کنند که در سایه بحران اقتصادی کنونی، عدم توجه به این مشکل می‌تواند پیامدهای اجتماعی و انسانی گسترده‌ای در پی داشته باشد.
مشهوده سروری
خبرگزاری توانا
