مهاجرت پدیده‌ی شومی است، که در درازای تاریخ بشر وجود داشته است، و بنابر عوامل و اقدامات متعدد افراد مجبور به مهاجرت شده و با تحمل سختی‌ها و مشقت‌های فراوانی به دنبال ساختن آینده‌ی بهتر برای خود و خانواده‌ی خویش دست به مهاجرت می‌زنند، عواملی همچون جنگ، ناامنی، بیکاری، قحطی‌های مداوم، خشک‌سالی‌های دوام‌دار را از عوامل موثر بر مهاجرت می‌دانند. هیچ مهاجرت با میل درونی انسان‌ها صورت نمی‌گیرد بلکه انسان‌ها این پدیده‌ی شوم، را بنابر جبر و اکراه انتخاب می‌کنند. افغانستان یکی از کشورهای جهان به شمار می‌رود، که بیشترین مهاجر را دارا است، در افغانستان مهم‌ترین عاملی که مردم را مجبور به مهاجرت به کشورهای بیرون نموده است، جنگ‌های مداوم در این کشور بوده است. اما این پدیده در جهان امروز به عنوان یک اصل پذیرفته شده است، مهاجرت در قوانین بین‌المللی تعریف شده است، و کشورهای پذیرنده‌ی مهاجر و همچنان کشورهای مبدا دارای حقوقی هستند و در کنار حقوق تمامی کشورهای جهان دارای مسئولیتی در قبال مهاجرین که به کشورهای‌شان هجرت می‌کنند، می‌باشند.
با توجه به اینکه افغانستان بیشترین مهاجر را در جهان دارد، اما بیشترینه مهاجرین افغانی به دو کشور همسایه‌ی افغانستان یعنی پاکستان و ایران حضور دارند، با در نظر داشت این مسئله که در طول چندین دهه جنگ در افغانستان این دو کشور میزبان بسیاری از مردم افغانستان بوده‌اند، اما در طول این مدت با شاهد رفتارهای غیر انسانی و غیر اخلاقی از طرف این کشورهای به ظاهر همسایه در قبال مردم خویش بوده‌ایم.
از طرف دیگر سازمان ملل متحد و سازمانی جهانی پناهندگان در دوره‌های متفاوت برای حمایت و پشتیبانی از مهاجرین افغانی با کشورهای ایران و پاکستان توافق‌نامه‌های سه‌جانبه و چند جانبه‌ی زیادی را امضاء کرده است. سال ۲۰۰۳ میلادی، سازمان پناهندگان جهانی توافق‌نامه‌ی سه‌جانبه‌ای را با کشور پاکستان و افغانستان امضاء نمود، که بنابر این توافق‌نامه پاکستان مکلف است، تا امکانات رفاهی را با کمک سازمان ملل متحد و همچنان سازمان جهانی پناهندگان فراهم نموده و مهاجرین افغانستان در پاکستان از تمامی حقوق انسانی و از تمامی حقوق مهاجرتی در این کشور برخوردار هستند.
با این حال هیچ کشوری حق ندارد، که از مهاجر به عنوان عامل فشارهای سیاسی استفاده نموده و یا برای رسیدن به اهداف سیاست خارجی خویش از مهاجرین به عنوان آله‌ی رسیدن به اهداف خویش استفاده نماید.
اما در این اواخر شاهد برخوردهای غیرانسانی و غیراخلاقی زیادی از طرف کشور پاکستان با مردم افغانستان که در این کشور پناهنده هستند، بوده‌ایم، پاکستان برای تحت فشار قرار دادن حکومت افغانستان، برای رسیدن به اهداف خویش مهاجرین و مردم بی‌دفاع افغانستان را آله‌ی فشار قرار داده است، با وجود این که بارها حکومت افغانستان، از این کشور خواسته تا با مهاجرین و مردم افغانستان درست رفتار نموده و حقوق اولیه‌ی آنها که همانا برخورد انسانی است را مراعات نماید، اما حکومت پاکستان به این توصیه‌ها توجه نکرده است.
بسیاری از مردم افغانستان هم‌اکنون در زندان‌های پاکستان به سر می‌برد، مردمی که بیشتر از چندین سال در این کشور زندگی کرده و در آبادانی پاکستان نقش داشته و به عنوانی شهروند این کشور محسوب می‌شدند، از طرفی هم پاکستان و ایران به عنوان دو شکور همسایه‌ی افغانستان، و با توجه مشترکات فرهنگی، زبانی، اجتماعی و سیاسی این کشورها با افغانستان حرمت انسانیت مهاجرین افغانستان باید در کشورها حفظ می‌شد، نه اینکه شاهد زشت‌ترین رفتارها باشیم، یا مهاجرین بیچاره‌ی افغانی آله‌ی دست پاکستان برای رسیدن به اهداف سیاست خارجی آنها قرار بگیرند، بلکه مهاجرین افغانستان باید از تمامی حقوق مهاجرتی در کشور پاکستان برخوردار باشند.
این رفتار پاکستان بر خلاف تمامی معاهدات و توافق‌نامه‌های بین‌المللی می‌باشد، از طرفی هم استفاده‌ی ابزاری از مهاجرین برای رسیدن به اهداف سیاست خارجی در هیچ قانونی جای ندارد، بله که در مغایرت با تمامی قوانین هستند.
