با کاهش بارندگی، افزایش جمعیت و مدیریت نادرست منبع‌های آبی باعث شده‌است که در بسیاری از منطقه‌های کشور به مرحله هشدار رسیدهاست.
به این دلیل مردم با مشکل جدی دسترسی به آب آشامیدنی و کشاورزان بخش زمین و دولت با چالش‌های مدیریت منبع‌ها روبه رو هستند.
درسال های اخیر منبع‌ها زیر زمینی آبی به شدت رو به کاهش است و بسیاری از چاه‌ها وحفره‌ها خشک شده اند، در ولایت‌های چون: هرات، دایکندی، کابل و غور مردم برای دسترسی به آب آشامیدنی مجبور اند که پیاده کیلوها متر را بپیمایند باشد که آبی بدست بیاورند.
کارشناسان محیط زیست هشدار می‌دهند که اگر اقدام فوری در این زمینه نشود در سال جاری و سال‌های آینده روبه بحران شدید انسانی ومحیط زیستی روبه رو خواهد شد.
یک کشاورز در دایکندی می گوید که ام‌سال آبی برای نوشیدن ندارند چی برسد برای آبیاری زمین زراعتی.
بانوی که باشنده‌ی کابل است نیز می‌گوید که ساعت‌ها برای گرفتن یک گالن آب در صف می ایستم.
درضمن دلیل‌های اصلی کمبود آب آشامیدنی شامل تغییرهای اقلیمی، مدیریت نادرست آب‌های شیرین ،تخریب منبع‌های طبیعی می‌باشد.
اما اگر دولت و مردم هماهنگ نشوند و با هم وارد عمل نشوند این بحران موجب مهاجرت ،فقر، وبی‌ثباتی خواهد شد.
این درحالی‌ست که بحران آب فقط مشکل منطقه‌ای یا شهری نیست؛ بلکه تهدیدی‌ست که آینده کشور را زیر سوال می برد تنها با مدیریت علمی وسرمایه گذاری می‌توان از فاجعه‌ای گسترده جلوگیری کند.
خبرگزاری توانا
نسرین غنی‌زاده
