افغانستانگزارش ها

تاملی به سخنان رئیس ستاد ارتش پاکستان عاصم منیر

غلام علی صارم

«رئیس ستاد ارتش پاکستان: جان یک پاکستانی مهم‌تر از تمام افغانستان است»

رادیو بی بی سی بتاریخ (۵ بهمن ۱۴۰۲ – ۲۵ ژانویه ۲۰۲۴) در سایت انترنتی خود خبری را از سخنرانی جنرال عاصم منیر رئیس ستاد ارتش پاکستان خطاب به دانشجویان به این شرح نشر نموده است :

«ژنرال عاصم منیر، رئیس ستاد ارتش پاکستان گفته است ارزش جان یک پاکستانی مهم‌تر از تمام افغانستان است.

به گزارش رسانه‌های پاکستان او این اظهارات را روز چهارشنبه (۴ بهمن/دلو) در بیانیه‌ای خطاب به دانشجویان دانشگاه‌های دولتی و خصوصی پاکستان در اسلام‌آباد ابراز کرده که درباره سیاست این کشور در قبال همسایگان بوده است. او همچنین بحث آشتی با هند، رقیب دیرینه پاکستان را هم رد کرد.

ژنرال عاصم منیر در این نشست گفت: وقتی موضوع امنیت تک تک پاکستانی‌ها در میان باشد، می‌توان کل افغانستان را محکوم و نفرین کرد.

او همچنین خطاب به حکومت افغانستان هشدار داد: به پاکستان چشم نداشته باشید. ما حاضریم هر چیز و همه چیز را قربانی کنیم.

ژنرال عاصم منیر گفت: پاکستان به مدت ۵۰ سال غذای پنج میلیون تبعه افغان را فراهم کرده است اما وقتی نوبت به فرزندان خودمان می‌‌رسد، ما کسانی را که به آن‌ها حمله می‌کنند مورد پیگرد قرار خواهیم داد.»

اینها سخنان رئیس ستاد ارتش پاکستان است که در جمعی از دانشجویان ارائه شده است. فکر واندیشه این آقا را اگر بخواهیم بررسی کنیم همین چند جمله اش کافی است ، بقول معروف:

کاسه چینی که صدامی کند

خود صفت خویش ادا می کند

اما! ما اینگونه فکر نمی کنیم و این فکر را که بخاطر حفظ خانه ام، خانه همه همسایه ها را خراب کنم، اینرا نیز بدور از انسانیت میدانیم.

ارزش قایل شدن به خانه و کاشانه، تمامیت ارضی، منافع ملی کار خوب و نیکواست، اما باید دانست و هشیار بود که همه این حس را دارند و دیگران نیز نسبت به وطن و مردم خود شان هرگز بی تفاوت نبوده و نیستند.

آقای عاصم منیر اگر نمی داند بداند که این ادعایش یک ادعای پوچ و بی معنی است و تنها کاری را که میتواند انجام بدهد همانا ایجاد کینه بیشتر و نفرت بیشتر است.

همه شاهدیم که در چهار دهه اخیر و حتی از روز ایجاد کشور پاکستان بین مردم این دو کشور روابط خیلی صمیمانه وجود داشته اما همچو سیاستمدارانی ضعیف و مدیران نالایق این روابط حسنه و دوستی و محبت را به نفرت تبدیل کرده اند. میتوانید بین روابط پاکستان و افغانستان در چهل سال اخیر یک بازنگری نمایید. هیچگاه مردم دوکشور در جهت خرابی رابطه ها گام برنداشته اند بلکه سیاستمداران بودند که این دو کشور دوست و برادر را بجای روابط حسنه در تقابل و تخاصم قرار داده اند.

با آنهم ما چون عاصم منیر فکر نمی کنیم و ما هیچگاهی انفجار و انتحار و حملات چریکی که بالای مواضع دولتی پاکستان صورت گرفته و باعث تلفات افراد ملکی گردیده، آنرا جشن نگرفتیم و هیچگاهی آنرا اقدامات آزادی خواهانه نگفتیم و به کشته شده ها و زخمی ها شماتف نکردیم و نمی کنیم، همیشه به کشته شدگان مغفرت و به مجروحین صحت استدعا کردیم. و این ناشی از سعه صدر مردم افغانستان است. اما مشاهده عمق کینه و عداوت جناب عاصم منیر اینک باعث آن شده تا در برابر هرحمله تی تی پی بالا نیرو های نظامی پاکستان، بقول ایرانی ها بگوییم که دست تان درد نکند، خدا قوت و از این دست برایشان دعا می کنیم. ولیکن از حضرتعالی میخواهیم که کمی بهوش بیا، ما نمی گوییم که خرابی ها و کاستی های حکومتی و ضعف مدیریتی تانرا برای مردم تان توجیه نکنید، بکنید، دروغ بگویید زیرا اصلاکشور تان برهمین مبنا درست شده است، اما این برف را بالای بام ما نیاندازید، افغانستان خود گرفتار هزاران مشکل است. یقینا افغانستان با داشتن این همه مشکلات حتی فکر ایجاد بی امنیتی را در کشور های همسایه و غیر همسایه فکر عاقلانه نمی داند.

جناب عاصم منیر ! گوشهایت باز باشد که ویران کردن افغانستان کارآسانی نیست، یقینا از لحاظ قدرت نظامی نه قویتر از شوروی هستی و نه امریکا و نه حتی از انگلیس آن زمان که سه بار به کشور ما لشکر کشی نموده است. البته در لشکر کشی های انگلیس بیشتر شما ها عضو لشکر ایشان بودید و شما بودید که یک قرن به آنها سواری دادید و در جنگ ها از شما کار گرفته اند و شما ضرب شست افغانستانی ها را چشیده اید و میدانید که افغانها هرقدر بین خود نزاع و کشمکش داشته باشند، وقتی بحث حفاظت از کشور شان آمد همه اختلافات کنار گذاشته میشود. شما میدانید وقتی زیر پرچم انگلیس حرکت نموده به سرزمین ما آمدید، مردم افغانستان از گوشه و کنار این کشور و از هرقوم و مذهب به کابل جمع شده و لشکر انگلیس را در واقع پیش مرگ هایش شما بودید تارو مار کردند. اینک نیز چنین است اگر از خارج حمله ای به افغانستان صورت بگیرد اینجا زن و مرد بپا خاسته و تمام اختلافات کنار گذاشته خواهد شد. قبول نداری « سیستان دور میدان نزدیک»

ما یقین داریم زمانیکه که به عنوان پیش مرگ های لشکر انگلیس به افغانستان آمده بودید و در کابل زیرسایه انگلیس با ما می جنگیدید، زنان کابل هم به شما تلفات سنگینی وارد کردند با پرتاب سنگ و آب جوش از پشت بام ها، وظیفه رساندن آب و نان را بدوش داشتند و تنها در کوه آسمایی 83 زن قهرمان افغانستانی ما جام شهادت نوشیدند. یقین داشته باشید که حالا هم فکر همان فکر است و اندیشه حراست از وطن همان است که بود.

جمله دیگری که در سخنان این آقا جلب توجه می کند و اینهم نشان بی حیایی و دیده درایی است، اینست که گفته ما پنج میلیون افغان را در پنجاه سال نان دادیم.

اولا از خود این آغا میخواهیم که کمی فکر و سربه گریبان نماید که آنچه گفته راست است یا دروغ ؟

آغای عزیز بیا کمی صادقانه حرف بزن، پاکستان از خیرات سرمهاجرین افغانستان پاکستان شد. پشاوری که امروز به یک شهر تجارتی و آباد تبدیل شده قبل از ورود مهاجرین اکثر مناطقش دشت و سنگزار بود، بعد از منطقه بورد که امروز شما کارخانو و حیات آباد را دارید همه سنگلاخی بیش نبودند. گذشته از همه اینها شما را بخدا تا ورود مهاجرین و سرازیر شدن کمک های خارجی در تمام پاکستان یک سرباز پولیس که به اصطلاح ما “ایزار” به جانش باشد وجود نداشت و از خیرات سر مهاجرین صاحب تنبان و پتلون شدید. همین کمک های سایر کشور ها به مهاجرین بود که شما آنرا قاپیدید و یک فیصدی ناچیز به مهاجرین رسانده و باقی را به جیب خود زده و با استفاده از جنگ و ناآرامی در کشور ما، کشور خود تان را ساختید.

همه میدانند که چرا نسبت به افغانستان این همه شایعه پراکنی راه انداخته اید، ما اینرا با صراحت میگوییم تا دنیا بداند که پاکستان سالهای سال از کمکی که برای مهاجرین افغانستان درکشور شان از طرق مختلف صورت گرفته، بیشترین قسمتش را بخود برداشته اند و برای مهاجرین در حد تهیه یک خوراک بخور نمیر بیشتر نرسانده اندو اینک که کمک های جهانی و کمک های ملل متحد و کمک های تحت عنوان بشر دوستانه مستقیم برای خود افعانها داده میشود، برای پاکستان درد جانسوز شده است. منیر جان نیز این حرف بیخودش را پس بگیرند.

تعدادی از مهاجرین کشور ما که با کار و زحمت خود زندگی اش را سرو سامان داده بودند در چند ماه اخیر آنرا عساکر همین آغا تاراج و خود شان را با عنوان مهاجر غیر قانونی از پاکستان اخراج کردند.

اینرا به کشور های اسلامی می گوییم و بیشتر به آنهاییکه پاکستان را کمک می کنند، کاری که عساکر پاکستانی در برابرمردم مهاجر افغانستان موقع خروج انجام دادند، اسرائیل در برابر مردم فلسطین نکرده است . اسرائیلی ها کشته و بمباران کرده اما دست به گوشوار و دستبند زنی دراز نکرده است . « توخود حدیث مفصل بخوان از این مجمل»

اینک کاربجایی رسیده که عاصم منیر تمام کشور ما را بخاطر تامین امنیت خود ویران کردنی است. در حالیکه عدم امنیت کشور شان از ناحیه افغانستان نه بلکه ناشی از ضعف مدیریت، ناکارآیی و بدنیتی های خود شان که اینک دامن گیر شان گردیده میباشد.

یک جمله از گذشته را بیادش می آورم و آن اینکه : تاریخ را بخوان، داود خان یک مرتبه برخلاف پاکستان امرسفر بری داد، هنوز کاری نشده بود که ایشان پشاور را تخلیه کرده بودند.

اینکه حضرتعالی نمیدانید مهم نیست، چون به میدان آمدی می دانیم .

با آنهم برایش متذکر میشوم که افغانستان و پاکستان دو کشوری هستند که دارای 2200 کیلو متر مرز مشترک که همه نقاطش به آسانی قابل عبور و مرور میباشد و در دوطرف مرز کسانی زندگی می کنند که همه روابط قومی و فامیلی دارند کاری نکنید که فردا پشمانی اش بحال تان سودی بیاورد. معضل موجود در پاکستان با تدبیر عاقلانه حل میشود نه با زورگویی و تهمت نسبت به افغانستان ومردمش، همه میدانند که این کشوردر طول تاریخ خود به زورگویی ها تسلیم نشده و شکست سه ابر قدرت شاهد این مدعا است.

مطالب مشابه

جواب دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Back to top button